| بررسی عوامل ضعف دانشجویان رشتۀ زبان و ادبیّات عربی در درس صرف و نحو از دیدگاه استادان و دانشجویان (بررسی موردی:4دانشگاه دولتی شهر تهران) |
| کد مقاله : 1008-ARCONF (R1) |
| نویسندگان |
|
سید مرتضی صباغ جعفری *1، سمیرا حیدری راد2 1گروه زبان و ادبیات عربی ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان 2دانشگاه یزد ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات عربی |
| چکیده مقاله |
| یکی از مهم‌ترین مشکلات دانشجویان رشتۀ زبان و ادبیّات عربی، ضعف در درس صرف و نحو است؛ این درس، به نوبۀ خود از عمده‌ترین دروس این رشته به شمار می‌رود. متخصّصان برای تحلیل و ریشه‌یابی ضعف دانشجویان در برخی از درس‌ها، بر مؤلّفه-های تأثیرگذاری تأکید کرده‌اند؛ این مؤلّفه‌ها عبارتند از: «میزان انگیزۀ دانشجویان»؛ «میزان کارآمدی روش‌های تدریس»؛ «میزان کارآمدی محتوای کتاب‌ها» و «میزان کارآمدی سرفصل‌های طرّاحی شده». پژوهش حاضر، در پی آن است که میزان تأثیرگذاری این مؤلّفه‌ها را در ضعف دانشجویان، از دیدگاه استادان و دانشجویان با روش تحقیق پیمایشی و ابزار پرسشنامه و تحلیل داده‌ها به صورت توصیفی- تحلیلی بررسی کند. جامعۀ آماری این پژوهش، شامل دانشجویان ترم هشت و استادان رشتۀ زبان و ادبیات عربی دانشگاه‌های تهران،علّامه طباطبایی، خوارزمی و الزهراء است. نمونۀ مورد بررسی، شامل 120 نفر از دانشجویان و 5 نفر از استادان است. نتیجۀ این پژوهش، نشان دهندۀ آن است که مؤلّفه‌های ذکر شده، با توجّه به آزمون «تی تک نمونه‌ای»، در ضعف دانشجویان، تأثیر مستقیم دارند وهمچنین دانشجویان رشتۀ زبان و ادبیات عربی، در درس صرف و نحو، مشکلات بسیاری دارند که ریشۀ این مشکلات، بیشتر دربارۀ روش تدریس استادان، محتوای کتاب‌های صرف و نحو و سرفصل است. |
| کلیدواژه ها |
| زبان و ادبیّات عربی ، صرف و نحو ، ضعف، دانشجویان ، استادان. |
| وضعیت: پذیرفته شده |