بایدها و نبایدهای ارتقاء کیفیت آموزش عربی و معرفی عوامل چالشزا از نگاه دبیران عربی و دانشآموزان متوسطه (مطالعه موردی دوره اول متوسطه مدرسه دخترانه در شهر شاهرود) |
کد مقاله : 1009-ARCONF (R1) |
نویسندگان |
محدثه برقی *1، هدایت الله تقی زاده2 1ایران - سمنان - شاهرود - اداره آموزش و پرورش منطقه بسطام 2استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مفتح شهرری |
چکیده مقاله |
در این تحقیق تلاش شده با استفاده از نظرات دبیران محترم عربی بعنوان متخصصان درگیر آموزش و مهمترین افراد دخیل در میزان موفقیت آموزش و یادگیری زبان عربی استفاده بهینه به عمل آید. همچنین شواهد و تحقیقات علمی ارائه شده، چالشهای موجود در نظام آموزشی در حیطه عناصر برنامه درسی آموزش عربی، عوامل تعدیلکننده یادگیری زبان خارجی (شامل موانع، مزیتها و عوامل تسهیل)، پیامدها (مثبت و منفی)، ویژگیهای زمینهای (تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، ساختاری) که باید در آموزش زبان خارجی مورد توجه قرار بگیرد و جزئی از عامل درونی و بیرونی تأثیرگذار در آموزش و یادگیری زبان خارجی همانند عربی میباشند، مورد مطالعه و بررسی و نتیجهگیری قرار گیرد. برای اعتبارسنجی دادهها دو نمونه پرسشنامه، در اختیار جامعه آماری 200 نفری قرار گرفته است. نتیجه اینکه کتابهای درسی زبان عربی بر اساس مهارتهای خواندن و ترجمه، تألیف شدهاند. لذا هدف از یادگیری زبان عربی باید افزایش مهارت مکالمه باشد تا بتوان از طریق آن به مهارت ارتباط دست یافت. تحلیل نظرخواهی دبیران نشان میدهد باور و نظر معلمان در رابطه با آموزش زبان عربی به جهت عوامل بیرونی (از قبیل امکانات نامناسب، عوامل فرهنگی خانواده و دانشآموزان، عدم هماهنگی در برنامه درسی و محتوای کتابها) و عوامل مادی و معنوی (از قبیل انگیزه) متفاوت از عملکرد آنها در کلاس درس میباشد. لذا با ایجاد هماهنگی و همسویی مطلوب برنامه درسی و چهار عنصر «هدف»، «محتوای کتب درسی»، «ارزشیابی» و «زمان» در جهت تقویت توان ارتباطی دانشآموزان، میتوان به تغییر فرهنگ آموزشی تأثیرگذار بر عناصر دیگر برنامه درسی امیدوار بود. |
کلیدواژه ها |
زبان عربی، زبان دوم، عوامل چالشزا در آموزش زبان عربی، برنامهریزی درسی، آسیبشناسی |
وضعیت: پذیرفته شده |