| آسیب شناسی تدریس زبان عربی در برخی مدارس متوسطه (بررسی موردی شهر بوشهر) |
| کد مقاله : 1080-ARCONF |
| نویسندگان |
|
فاطمه توانا * دبیر رسمی آموزش و پرورش |
| چکیده مقاله |
| چکیده زبان عربی، زبان دین و فرهنگ و تمدن اسلامی است. این زبان عامل وحدت در بین بیش از یک میلیارد مسلمان است. در کشور ما نیز از آنجا که زبان دین و کتاب آسمانیمان قرآن است همچنین به دلیل روابط فرهنگی تنگاتنگ، فهم متونمان نیز تا حدی به یادگیری این زبان وابسته است، بنابراین این زبان در کشور، جایگاه ارزشمندی دارد. این مقاله سعی دارد با روش میدانی، به هدف آسیب شناسی روش تدریس زبان عربی و مشکلات آموزش آن در ایران از زبان دبیران و دانش آموزان این درس، به نتایجی برسد، و پیشنهاد و راهکارهایی نیز ارائه کند. در کتاب های درسی عربی در سال های اخیر سعی شده نقش آموزش قواعد کم رنگ شده و همین ذکر قواعد محدود نیز در خدمت ترجمه متون باشد، بنابراین هدف اصلی آموزش این درس، ترجمه و مکالمه شده است. نتایج مقاله مبیّن این است که متاسفانه هنوز هم با وجود برخی تغییرات در آموزش این زبان، بسیاری دانش آموزان آن را ناکارآمد و غیر مفید می دانند، که این امر و حل آن مهمترین معزل آموزش آن را از بین می برد. از طرفی بی رغبتی و عدم توانایی برخی دبیران این درس نیز باعث بی علاقگی دانش آموز به این درس می شود. کلمات کلیدی: روش تدریس، آسیب شناسی، آموزش عربی، بوشهر |
| کلیدواژه ها |
| کلمات کلیدی: روش تدریس، آسیب شناسی، آموزش عربی، بوشهر |
| وضعیت: پذیرفته شده |